اسلایدر

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لا یَبْلُغُ مِدْحَتَهُالْقائِلُونَ، وَ لا یُحْصى نَعْماءَهُ

الْعادُّونَ، وَ لا یُؤَدّى حَقَّهُالْمُجْتَهِدُونَ، الَّذى لا یُدْرِکُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ،

وَ لایَنالُهُ غَوْصُ الْفِطَنِ، الَّذى لَیْسَلِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحْدُودٌ، وَ لا نَعْتٌ

مَوْجُودٌ، وَ لا وَقْتٌ مَعْدُودٌ، وَ لا اَجَلٌمَمْدُودٌ. فَطَرَ الْخَلائِقَ

بِقُدْرَتِهِ، وَ نَشَرَ الرِّیاحَ بِرَحْمَتِهِ،وَ وَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَیَدانَ اَرْضِهِ.

سپاس خداوندی که سخنوران ازستودن او عاجزند و حسابگران از شمارش نعمت های او ناتوان و تلاشگران از ادای حقّ او درمانده اند. خدایی که افکار ژرف اندیش ذات او را درک نمی کند و دست غواصان دریای علوم به او نخواهد رسید. پروردگاری که برای صفات او حد و مرزی وجود ندارد و تعریف کاملی نمی توان یافت و برای خدا وقت معیّنی، و سرآمدی مشخص نمی توان کرد. مخلوقات را با قدرت خود آفرید و با رحمت خود باد ها را به حرکت در آورد و به وسیله ی کوه ها اضطراب و لرزش زمین را بهآرامش تبدیل کرد.

خطبه ی اول نهج البلاغه